En dan ineens dit....

Ik was er in juni wel uit: door verschillende oorzaken (waar ik hier niet op in zal gaan) had ik besloten om in augustus terug naar Nederland te gaan. Helaas jaar niet afgemaakt in Zuid-Afrika, maar als ik nu erop terugkijk, ben ik blij dat ik 3 augustus het vliegtuig heb gepakt terug naar Nederland.

In Nederland heb ik ongeveer 8 weken bij mijn ouders gelogeerd. Ondertussen met een schuin oog soms kijken of er nog leuke vacatures waren voor in Nederland. Op de paar waar ik op gereageerd had, kreeg ik eigenlijk zoals verwacht afwijzingen. Ik schoot dus weinig op, al moet ik eerlijkheidshalve bekennen dat ik ook nie heel erg consequent heb gezocht.

Ongeveer een week geleden sprak ik met iemand die ik in Zuid-Afrika had leren kennen. Zij dacht eraan om naar Lissabon te gaan om te werken. Na een tijdje spraken we af dat zij naar Lissabon zou gaan,en als het werk haar beviel, en mij ook nav haar verhalen zou ik het ook proberen om daar te gaan werken. De baan klonk leuk en de voorwaarde klonken eigenlijk nog leuker. Er kwamen echter steeds meer scheurtjes in het mooie verhaal. Ze kreeg geen antwoord op mails en wist niet zo goed waar ze aan toe was.

Woensdag viel ons oog eigenlijk per toeval op een vacature in Sofia. Naar later bleek had die vriendin daar in augustus al op gereageerd maar dat terzijde. We zaten samen de vacature door te spreken en besloten het samen te gaan proberen. Allebei gesolliciteerd en voor onszelf en elkaar geduimd dat het doorging. Op vrijdag 26-09 kreeg ik te horen dat ik aangenomen was en dat ik de maandag erop moest beginnen! Dus snel ticket geboekt, mijn mama op de hoogte gebracht en begonnen met nadenken wat ik allemaal mee moest nemen. Ondertussen uiteraard contact gehouden met die vriendin, het is toch wel spannend als je dat allemaal in 2 dagen moet regelen hor!

Zondag om 05.00 ging de wekker. Ik had mijn moeder gevraagd om mij naar Eindhoven Airport te brengen dus daar zaten we 's ochtends vroeg op de bank aan het proberen wakker te worden. Eenmaal aangekleed en bepakt, kwam mijn vader ook zijn bed uit om mij uit te kunnen zwaaien. Met 2 koffers en een laptoptas in de auto, reden we om 6 uur richting Eindhoven.

Eenmaal op eindhoven even wat gedronken en toen maar wachten tot die vriendin kwam. Die kwam ruim op tijd waardoor we konden inchecken en door de douane konden. Het vliegtuig was niet zo groot, 3x3 zitplaatsen met 1 'gang' ertussen. Maar goed, vlucht was niet zo lang.

Eenmaal in Sofia aangekomen supersnel de koffers van de band af kunnen halen. Eenmaal uit de 'gate' kwam er een man aan met een blaadje met onze namen. Die man was onze taxichauffeur en hij bracht ons naar ons hotel.

In hotel Montecito gauw onze koffers neergezet in de kamer waarna onze taxichauffeur (of iig degene die ons ophaalde) ons liet zien waar je kon pinnen. Daarna omgekleed en even een park ingeweest. Toch snel terug naar het hotel omdat we beide toch wel heel erg moe zijn. Poging gedaan tot lekker eten in het restaurant hier, maar èn we waren te moe om te eten èn het eten werd met allerlei rare dingen bereid of geserveerd. Dus maar snel de rekening gevraagd om terug naar de hotelkamer te kunnen.

Nu maar ff alles alvast klaarleggen voor morgen, nog even rustig aan doen en dan lekker slapen. Ben benieuwd wat morgen me gaat brengen.

Groetjes uit Sofia :D